REDLIGHT JAZZ

Red Light Jazz in 2024

In Europa vinden aardig wat jazzfestivals plaats waar nationale en internationale jazzmusici optreden, nochtans is er maar één festival dat zich afspeelt in de meest uiteenlopende locaties in dezelfde stad en dat is het Amsterdamse Red Light Jazz festival. Inmiddels al 11 jaar, en altijd van vrijdagmiddag tot en met zondagavond.

Het Red Light Jazz festival is zo genoemd omdat Amerikaanse zeelieden die in de jaren ’30 de rosse buurt bezochten, Amsterdam kennis hebben laten maken met jazz. Het merendeel van de podiumlocaties bevinden zich dan ook in en rondom het Wallengebied. Behalve in buurtcafés en bars vonden de optredens op 7, 8 en 9 juni onder meer plaats in het 15e eeuwse gebouw De Waag, ooit de poort om de stad binnen te komen, in kunstgebouw Arti et Amicitia, het Bimhuis, Casa Rosso, Casablanca, de Condomerie, De Waalse Kerk, verzorgingstehuis Flesseman, de Korpszaal van het Leger de Heils, de Beurs van Berlage, Museum Ons’ Lieve Heer op Solder, het Prostitutie Informatie Centrum, TenClub en het TOBACCO Theater. Het festival werd afgesloten in het statige Grand Hotel Krasnapolsky op de Dam. En het merendeel van de concerten was ook nog eens vrij toegankelijk.

Met zoveel variatie is de vraag waar kies je voor. Wij sloegen het druk bezochte openingsconcert van Hans Dulfer over en kozen vrijdagmiddag als eerste bestemming Sea Palace, het imposante drijvende Chinese restaurant aan de Oosterdokskade. Op de bovenste verdieping trad de formatie Michael Simon’s Asian Connection op. Chinezen en jazz? Jawel, u leest het goed en dat gaat prima samen. De klanken die de Taiwanese Pipa (Chinese luit) speler voortbracht mengden prachtig met de standaard jazzbezetting. De mooie locatie droeg er ook aan bij dat we hebben genoten van het optreden.

Daarna togen we naar de TenClub in de Nes, een cosy locatie waar old time favorite trompettist en showman Michael Varekamp zijn idool Louis Armstrong eerde. Met Harry Emmery op bas, Bas van Lier op piano en Erik Kooger op drums gaf Michael ‘m flink van katoen in de TenClub.

Zaterdagmiddag ging het er een stuk minder wild aan toe in het verzorgingstehuis Flesseman op de Nieuwmarkt. De voor het merendeel bejaarde muziekliefhebbers konden Arthur Heuwekemeijer’s interpretatie van stukken van de door hem bewonderde Bennie Golson zeer waarderen. Ook Arthur’s jazz-arrangement van ‘Aan de Amsterdamse Grachten' van Wim Sonneveld viel in de smaak. Er werd uit volle borst meegezongen.

's Avonds waren we bij de Red Light Jazz Club Night in het fraaie TOBACCO Theater, schuin tegenover de TenClub. Deejay Phil Horneman, mede oprichter van Wicked Jazz Sounds, warmde het publiek op met funky tunes. Omstreeks 21.30 uur trad de vijfkoppige formatie ROSEYE op, een band rond de talentrijke Schotse zangeres/saxofonist Tallulah Rose. ROSEYE bracht in april haar debuutalbum ‘Every Move’ uit, een mix van soul, jazz, gospel, hiphop en elektronica, en wist de studio-opnamen van de plaat heel goed te vertalen naar het podium. Toen Candy Dulfer ineens met haar saxofoon de bühne op stapte bij ROSEYE, ging het helemaal los.

Zondagmiddag keerden we terug naar het TOBACCO Theater voor het optreden van Ellen ten Damme. Welke superlatieven volstaan om deze diva te beschrijven? Ellen is zonder voorbehoud Nederlands meest veelzijdige zangeres in alle genres. Haar Red Light Jazz-performance, samen met haar pianist Thijs Cuppen, lag in het verlengde van haar succes-shows Paris-Berlin en Casablanca. We genoten zo van het concert van Ellen dat we bijna het optreden van Benjamin Herman misten in de tegenoverliggende TenClub. Ook Benjamin behoeft nauwelijks introductie. Behalve optreden met verschillende formaties, zoals met zijn Hammond Trio op Red Light Jazz, heeft de stijlvolle altsaxofonist tegenwoordig bij de NPO een wekelijkse podcast ‘Get In!’ waarin hij wekelijks jonge, meestal afgestudeerde jazzmusici interviewt.

Om precies 22.00 uur waren we in de Grand Ballroom van hotel Krasnapolsky waar superstar Candy Dulfer, begeleid door een 7-mans sterke funky band, de 11e editie van het Red Light Jazz festival afsloot met een gepassioneerd optreden. Candy speelde sax, uiteraard, ze zong, sprak het publiek toe alsof ze iedereen persoonlijk kende. Het voelde als een warm bad. Haar optreden met onder meer een ode aan de onlangs overleden Amerikaanse saxofonist David Sanborn en aan het slot een heerlijke medley van James Brown klassiekers, was een waar spektakel.

Red Light Jazz is een festival waar artiesten en publiek drie dagen lang samensmelten tot één grote familie. Daar zouden er meer van moeten zijn in de wereld. Wij kijken nu al uit naar de volgende editie!

Foto’s: Ranjani Nirosha

Tekst: Bram Schilperoord